اهرم، نقدينگى وجريان نقدى

دسته بندي : علوم انسانی » اقتصاد
مقياسهاى اهرم، نقدينگى وجريان نقدى با ساختار مالى يك سازمان و توانايى سازمان براى پرداخت به موقع بدهيهاى خودسر وكار دارند. هر يك از اين سه مقياس به جزءجداگانه اى از اين جنبه عملكرد شركت مربوطند. مقياسهاى اهرم، ساختارمالى سازمان را توصيف مى كنند و شامل مقياسهايى مثل نسبت بدهى به حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهى به كل داراييها و نسبت توان پرداخت بهره مي شود. مقياسهاى نقدينگى، توانايى سازمان را براى تبديل داراييها به وجه نقد توصيف مى كنند و عبارتند از مقياسهايى مثل نسبت جارى، نسبت سريع وشاخص فاصله اى. بالاخره مقياسهاى جريان نقدى، مقدار وجه نقدى كه سازمان ايجادكرده و منابع آن را نسبت به تقاضاهاى سازمان براى وجه نقد توصيف مى كند و شامل مقياسهايى مثل نسبت خالص جريانهاى نقدى عملياتى به حقوق صاحبان سهام و نسبت خالص جريانهاى نقدى عملياتى به داراييهاست. بخشهاى فرعى ذيل هريك از اين سه نوع را با تفصيل بيشتر مورد بحث قرار مي دهد.
مقياسهاى اهرم
مقياسهاى اهرم، باساختار مالى سازمان سر و كار دارند. اهرم مالى را مى توان به صورت ميزان تامين مالى داراييهاى عملياتى با بدهى درمقابل حقوق صاحبان سهام تعريف كرد(پنمان 2001)1.
تعهدات بدهى كاملا"مستلزم اعلام بازخريد الزامى با وجه نقد شركت از طريق پرداخت بهره و
بازپرداخت اصل به طور دوره اى است. از طرف ديگر حقوق عادى صاحبان سهام مستلزم اعلام
بازخريد اجبارى با وجه نقد نيست، چه براى بازده هاى دوره اى براى فراهم كنندگان سرمايه ، چه براى بازپرداخت سرمايه گذارى صاحبان سهام در شركت. به اين ترتيب دارندگان اوراق قرضه مبلغ ثابتى را دريافت مى كنند در حاليكه سهامداران بعد از اينكه همه مدعيان راضى شدند بقيه را

1- Penman
دريافت مى كنند. بنابراين اگر شركتى بتواند سودى بيش از بهاى تمام شده سرمايه استقراضى به دست آورد، اين تفاوت بين آن سود و بهاى تمام شده سرمايه استقراضى سود بيشترى مى شود براى سهامداران . اگر شركتى نتواند سودى بيش از بهاى تمام شده سرمايه استقراضى اش به دست آورد، سهامداران به اندازه آن تفاوت زيان مى كنند در حاليكه كليه دارندگان اوراق قرضه همچنان بازدهى به دست خواهند آورد. هرچه نسبت سرمايه فراهم شده با بدهى به سرمايه فراهم شده با حقوق صاحبان سهام بيشتر باشد، سود و زيان احتمالى براى سهامداران بيشتر مى شود. اين رابطه معمولاً «پاياپايى ريسك و پاداش»1 ناميده مى شود. هرچه اهرم يك شركت بيشتر باشد، ريسك ورشكستگى در زمانهاى بد و برعكس سود در زمانهاى خوب براى فراهم كنندگان سهام سرمايه بيشترخواهد بود. براش و همكاران 2 (1999) دريافتند كه انتخابهاى استراتژيك موجود براى مديران در شركتهايى كه خيلى اهرمى هستند ممكن است محدود باشد زيرا نمى توانند سرمايه بيشتر با بدهى به دست آورند يا مجبورند از سرمايه پر هزينه تر حقوق صاحبان سهام استفاده كنند. در نتيجه مى توان از اهرم به عنوان يك متغير كنترل در تحقيقات مديريت استراتژيك استفاده كرد. (براى مثال مراجعه كنيد به لوباتكين و چترجى3 1991؛ هاسكيسون و همكاران4 1993). اگرچه مى توان اهرم را به عنوان متغير كنترل به كاربرد، بررسى مقياسهاى به كار رفته براى نشان دادن سازه عملكرد كلى سازمان در فصل 2 هيچ تحقيقى را نشان نداد كه از مقياسهاى اهرم استفاده كرده باشند.