مقاله اصول و ضوابط حسابداري و حسابرسي استاندارد حسابداري شماره 11 (تجديد نظر شده)

دسته بندي : علوم انسانی » حسابداری
اصول و ضوابط حسابداري و حسابرسي
استاندارد حسابداري شماره 11
(تجديد نظر شده)
















استاندارد حسابداري شماره 11
داراييهاي ثابت مشهود
(تجديد نظر شده 1386)


استاندارد حسابداري شماره 11
داراييهاي ثابت مشهود
(تجديد نظرشده 1386)

فهرست مندرجات

شماره بند
* پیشگفتار
(7) - (1)
* استاندارد حسابداری شماره11 ” داراييهاي ثابت مشهود“
* هدف
1
* دامنه کاربرد
4 – 2
* تعاريف
5
* شناخت
14 – 6
- مخارج بعدي 14 – 11
* اندازه‌گيري دارايي ثابت مشهود
26 – 15
- اجزاي بهاي تمام شده 21 – 16
- اندازه‌گيري بهاي تمام شده 26 – 22
* اندازه‌گيري پس از شناخت
69 – 27
- روش بهاي تمام شده 28
- روش تجديد ارزيابي 42 – 29
مشخصات ارزياب 38 – 37
مازاد تجديد ارزيابي 42 – 39
- استهلاک 58 – 43
مبلغ استهلاک‌پذير و دوره استهلاک 55 – 47
روش استهلاک 58 – 56
- کاهش ارزش 68 – 59
ملاحظات مربوط به تعيين مبلغ بازيافتني 66 – 64
افزايش بعدي در مبلغ بازيافتني تحت نظام بهاي تمام شده تاريخي 67
افزايش بعدي مبلغ بازيافتني در تجديد ارزيابي 68
- جبران خسارت 69
* برکناري دائمي و واگذاري
76 – 70
* افشا
82 – 77
* تاريخ اجرا
83
* مطابقت با استانداردهاي بين‌المللي حسابداري 84
* پيوست : مباني نتيجه‌گيري



استاندارد حسابداري‌ شماره‌ 11
داراييهاي ثابت مشهود
(تجديد نظر شده 1386)
پيشگفتار
(1) استاندارد حسابداري شماره 11 با عنوان داراييهاي ثابت مشهود که در تاريخ … توسط مجمع عمومي سازمان حسابرسي تصويب شده است، جايگزين استاندارد حسابداري شماره 11 قبلي مي‌شود و الزامات آن در مورد صورتهاي مالي که دوره مالي آنها از تاريخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع مي‌شود، لازم‌الاجراست.
دلايل تجديدنظر در استاندارد
(2) اين تجديدنظر با هدف هماهنگي بيشتر با استانداردهاي بين‌المللي حسابداري و بهبود استاندارد قبلي، انجام شده است.
تغييرات اصلي
(3) اجزاي بهاي تمام شده دارايي ثابت مشهود شامل برآورد اوليه مخارج پياده‌سازي و برچيدن دارايي و بازسازي محل نصب آن از بابت تعهدي است که در زمان تحصيل دارايي تقبل مي‌شود. در زمان تحصيل دارايي، اين مخارج و تعهد مرتبط با آن براساس ارزش فعلي اندازه‌گيري مي‌شود. طبق استاندارد قبلي از بابت مخارج مزبور، طي عمر مفيد دارايي، ذخيره لازم در حسابها منظور مي‌گرديد.
(4) در مواردي که يک دارايي ثابت مشهود در معاوضه با دارايي غيرپولي يا ترکيبي از داراييهاي پولي و غيرپولي تحصيل مي‌شود، بايد به ارزش منصفانه اندازه‌گيري و شناسايي شود مگر اينکه معاوضه فاقد محتواي تجاري باشد. در استاندارد قبلي صرفاً معاوضه داراييهاي ثابت مشهود غير مشابه، برمبناي ارزش منصفانه اندازه‌گيري مي‌شد.
(5) فرايند استهلاک دارايي ثابت مشهود از زماني که دارايي آماده بهره‌برداري است آغاز مي‌شود. در استاندارد قبلي زمان آغاز استهلاک دارايي تصريح نشده بود.
(6) ارزش باقيمانده دارايي ثابت مشهود با اين فرض برآورد مي‌شود که اگر دارايي درحال حاضر در وضعيت موجود آن در پايان عمر مفيد مي‌بود واحد تجاري از واگذاري آن چه مبلغي کسب مي‌کرد. در استاندارد قبلي مشخص نشده بود که آيا ارزش باقيمانده همين مبلغ است يا مبلغي است که در آينده، بدون تعديل بابت تورم، ازطريق واگذاري دارايي کسب خواهد شد.
(7) واحدهاي تجاري مجاز نيستند براي مخارج بازرسيهاي عمده داراييهاي ثابت مشهود، قبل از وقوع اين مخارج ذخيره شناسايي کنند. در استاندارد قبلي اين موضوع مطر