پژوهش های آموزشی

دسته بندي : علوم انسانی » علوم تربیتی
ادبيات تحقيق
مقدمه
صاحبنظران آموزش و پرورش عموماً بر اين عقيده هستند كه كيفيت مديريت فعاليتهاي آموزشي، مهمترين شاخص سطح كفايت و اثربخشي كل برنامه‌هاي آموزشي است؛ زيرا مديريت با نقش تعيين كننده و مؤثري كه در امر هدايت و رهبري فرايندهاي آموزش و پرورش در جهت هدفهاي آن دارد بالقوه هم مي‌تواند موجب پيشرفت آن گردد و هم موجب از هم پاشيدگي آن (علاقه‌بند،‌1362). بنابراين، براي استفاده عاقلانه و مقتصدانه از زمان، سرمايه، و كار و تلاش نيروي انساني به منظور نيل به هدفهاي عام آموزش و پرورش در سطح ملي و هدفهاي خاص آموزش و يادگيري در سطح آموزشگاهي بايد به آموزش و تربيت تخصصي افرادي مبادرت كرد كه واجد ويژگيهاي بارز و حربه‌اي مديريتي هستند؛ به عبارت ديگر، بايد سرمايه‌گذاري براي آموزش و آماده‌سازي مديران آموزشي در آموزش و پرورش دراولويت قرار بگيرد، به حدي كه مؤيد پيشرفت و ترقي آموزش و پرورش باشد و موجب ركود يا از هم گسيختگي آن نگردد.
به اعتقاد صاحبنظران سازماني يكي از بهترين روشها براي ايجاد و حفظ نطام آموزشي خوب، تربيت افراد كارآمد و متخصص به منظور مديريت و رهبري اين نظام است. مديريت و رهبري آموزش و پرورش در بسط و توسعه هر حركت، تصميم يا برنامه مهمي كه براي بهبود شرايط اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي هر جامعه طراحي مي‌شود حائز اهميت بسياري است. با توجه به اينكه راه‌حلهاي نهايي مسائل و مشكلات آموزشي نيز در دست رهبران آموزشي است، بايد قابليتها و تواناييهاي بالقوه مديران تا حد امكان رشد و پرورش يابد. در ميان گروه مديران و رهبران آموزشي، راهنمايان آموزشي از عناصر بسيار مهم به شمار مي‌روند و نقش اساسي و مؤثري در

برنامه‌ريزي براي تغيير
ساختهاي سازماني و رفتار مديريت بايد پاسخگوي تفاوتهاي فرهنگي و آموزشي موجود در نيروي كار باشند. كاركنان بالغ و مسئول به يك سازمان انعطاف‌پذير، سرپرستي كلي و كنترل ملايم نياز دارند تا توانائيهاي بالقوه خود را به كار گيرند. كاركنان نابالغ و تعليم نيافته به يك سازمان ساخت‌دار، توجه فردي و كنش متقابل شخصي توأم با سرپرستي و نظارت نياز دارند تا استعدادهاي خود را پرورش دهند. شايد آگاهي فزاينده مديريت از تغييرات فرهنگي بتواند ساختهاي سازماني و رفتار مديريت را متناسب كاركنان ساخته از اين طريق به سازمانها كمك كند تا قابليت بالقوه خود براي توليد به حداكثر برسانند و تأثير خود را بر مشكلات نو پديد جامعه افزايش دهند.
يك رهبر اثر بخش نه فقط بايد مهارتهاي تشخيصي خوب داشته باشد، بلكه بايد پس از تحليل نيازهاي محيط كار خود به تطبيق و سازگاري شخصيت رهبري خود با اين نيازهاف قادر باشد و وسايلي براي تغيير برخي يا همه متغيرهاي ديگر به وجود آورد. با تشخيص اينكه گاهي يگانه راه رسيدن به اثر بخشي از طريق تغيير است.



افزودن اثر بخشي
ليكرت در تحقيقات خود به اين تمايل پي برد كه سرپرستان كارمند مدار كه در كار خود نظارت كلي اعمال مي‌كنند در مقايسه با سرپرستان كارمدار كه نظارت مستقيم و نزديك بكار مي‌برند، قسمتهاي پر توليد و بارآورتري دارند. ما به اين دليل بر كلمه تمايل تأكيد مي‌كنيم كه اين وضع بيشتر در جامعه امركا صادق است با اين حال، بايد متوجه باشيم كه استثناهايي هم بر اين تمايل وجود دارد كه حتي در يافته‌هاي ليكرت مشهود است. ليكرت پي برد كه يك زير دست عموماً نسبت به انتظارات سطح بالا و اعغتماد راستين ما فوق خود عكس‌العمل خوب