گزارش کارآموزی چاپ

دسته بندي : فنی و مهندسی » سایر
گزارش کارآموزی چاپ روزنامه و (چاپ لترپرس(چاپ حروفي)) وضعيت روزنامه در سال 70 از نظر چاپ و پيش از چاپ، زمين و ساختمان سازمان و سيستم مالي و اداري پرسنل، تيراژ تعداد صفحات، کيفيت چاپ.امکانات پيش از چاپ روزنامه در سال 70 امکانات حروفچيني و صفحه‌بندي سرب بوده است و امکانات چاپ، محدود به يک دستگاه چاپ رول‌لترپرس 8 صفحه سياه و سفيد. روشن است با حروفچيني و صفحه‌بندي سرب و چاپ لترپرس کيفيت چاپ چه بوده است. در سال 84 از نظر چاپ، روزنامه داراي دستگاه چاپي است که 8 صفحه روزنامه چهار رنگ رو و چهار رنگ زير و هر ساعت 30 هزار تيراژ و با کيفيت بسيار بالا چاپ مي‌کند. تا پايان سال 83، چهار رنگ رو و سه رنگ زير داشتيم و با گذشت ده سال از عمر دستگاه، افت کيفيت وجود داشت که در اوايل سال 83 در قالب يک قرارداد، يک يونيت به سيستم اضافه شد و سيستم قبلي هم (اور) شد که تا ده سال آينده مشکلي براي چاپ نخواهيم داشت و سيستم پيش از چاپ روزنامه يکي از کارآمدترين سيستم‌هاي پيش از چاپ در روزنامه‌هاست که مجموعه امکانات دستيابي به اخبار و اطلاعات و انتقال با سرعت بالا را ميسر کرده است.تيراژ روزنامه در تاريخ 10/7/70 بين 15 تا 17 هزار در نوسان بوده است. صفحات به تعداد 8 صفحه سياه و سفيد چاپ مي شده است.صنعت چاپ مهمترين فاکتور در به وجود آمدن روزنامه و روزنامه نويسي است. اين صنعت بسيار دير به ايران رسيد. گرچه از قبل ايرانيان از وجود آن اطلاع داشتند. دستگاه چاپ حروفي اول بار به همت عباس ميرزا نائب السطنه در عهد سلطنت فتحعلي شاه قاجار به ايران آمد.در زمان هاي قديم روزنامه به معني دفتريادداشت و گزارشهاي روزانه به کار مي رفت. "کاغذ اخبار " نامي بود که براي روزنامه به معني معمول و رايج کنوني بکار برده شدبود newspaper اين کلمه ترجمه اولين روزنامه ابتدا در تهران توسط دولت و براي استفاده دربار منتشر شد. قديمي ترين سندي که در مورد روزنامه هاي فارسي در دست است، تاريخ 1252 هجري (1836م.) را دارد. روزنامه ديگري که توسط ميرزا صالح شيرازي منتشر مي شد به تاريخ 1253 ه.ق (اول ماه مه 1837) بود. اين رونامه بدون نام و نشان بود و پس از چندي موقوف شد. در سال سوم سلطنت ناصرالدين شاه به دستور ميرزا تقي خان اميرکبير و تحت نظر او روزنامه اي به نام "روزنامه وقايع اتفاقيه" در تهران داير گرديد. اين روزنامه هفته اي يک بار و در چهار تا هشت صفحه چاپ مي شد.اولين شماره آن به تاريخ پنجم ربيع الثاني سال 1267 ه.ق. است. در آن ابتدا اخبار دارالخلافه از شکار شاه و ديدو بارديدهاي او از موسسات و اشخاص درباري و اعطاي القاب و عناوين و صدور فرامين و حوادث شهري و بعد وقايع شهرهاي ديگر و مختصري از اخبار کشورهاي خارجه و در صفحه آخر يکي دو ستون به اعلانات دولتي و خصوصي اختصاص داده مي شد. وقايع اتفاقيه تا ده سال با همين نام منتشر مي شد اما از شماره 472 (پنجم صفر 1277 ه.ق.) به اسم روزنامه دولت عليه ايران" درآمد و تصاويري بر آن افزوده شد. اين نخستين روزنامه مصور ايران بود. اين روزنامه تا شماره 668 (هفتم شوال 1287 ه.ق.) به طور غيرمرتب منتشر و از آن پس تعطيل شد.يکي ديگر از روزنامه هاي تهران "روزنامه علميه دولت عليه ايران" بود که به سه زبان فارسي، عربي و فرانسوي منتشر مي شد. اولين شماره آن تاريخ 1280 ه.ق را دارد و در مدت هفت سال 53 شماره از آن درآمد. آشنايي‌ با روزنامه‌ نگاري‌ : آشنايي‌ با روزنامه‌ نگاري‌ براي‌ توفيق‌ كارشناس‌ روابط عمومي‌ از اهميت‌ويژه‌اي‌ برخوردار است‌. اين‌ ويژگي‌ او را در كار خبرسازي‌ و ايجاد ارتباط مطلوب‌ با رسانه‌ها كه‌ از وظايف‌اساسي‌ روابط عمومي‌ است‌، توانمند مي‌سازد.قدرت‌ نويسندگي‌ ـ كارشناس‌ روابط عمومي‌ براي‌ توفيق‌ بيشتر در امور، نيازمند توان‌ نويسندگي‌ شايان‌توجهي‌ است‌; چراكه‌ نوشتن‌، بخش‌ عمده‌اي‌ از وقت‌ كارشناس‌ روابط عمومي‌ را به‌ خود اختصاص‌مي‌دهد. تهيه‌ و تنظيم‌ متون‌ مختلف‌ نظير: متون‌ مصاحبه‌، سخنراني‌، مقاله‌، گزارش‌، تصوير نامه‌، آگهي‌،اطلاعيه‌، خبر، شرح‌ عكس‌ و ... توسط كارشناس‌ روابط عمومي‌، اهميت‌ اين‌ ويژگي‌ را روشنتر مي‌سازد.كارشناس‌ روابط عمومي‌ را بايد هنرمندي‌ دانست‌ كه‌ از هنرهاي‌ هفتگانه‌ شامل‌: شعر، موسيقي‌، تأتر،نقاشي‌، مجسمه‌سازي‌ و نويسندگي‌ نهايت‌ استفاده‌ را براي‌ اقناع‌ مخاطب‌ مي‌كند و در اين‌ بين‌ نويسندگي‌از برجستگي‌ بسياري‌ برخوردار است‌. البته‌ توانايي‌ نويسندگي‌ صرفٹ داشتن‌ قلم‌ مناسب‌ نيست‌ بلكه‌آشنايي‌ با اصول‌ علمي‌ نگارش‌ و گزارش‌ مي‌باشد.گوش‌ دادن‌ مؤثر و همدلي‌ ـ كارشناس‌ روابط عمومي‌ براي‌ رسيدن‌ به‌ تفاهم‌ با ديگران‌ بايستي‌ از دوتوانمندي‌ مهم‌ "گوش‌ دادن‌ مؤثر" و ايجاد "همدلي‌" بهره‌مند باشد تا از اين‌ طريق‌، ضمن‌ فراهم‌ آوردن‌زمينه‌ آگاهي‌ از ديدگاههاي‌ مخاطب‌ يا ارباب‌ رجوع‌، وارد دنياي‌ او شود و سازمان‌ را از نگاه‌ او بنگرد. اين‌باعث‌ يك‌ تعريف‌ جديد از روابط عمومي‌ مي‌گردد. در اين‌ تعريف‌، روابط عمومي‌ وسيله‌ تفسير سازمان‌از نگاه‌ مردم‌ است‌ و جريان‌ اطلاع‌رساني‌ از درون‌ سازمان‌ به‌ بيرون‌، بطور عمده‌، جاي‌ خود را به‌ جريان‌اطلاع‌رساني‌ از بيرون‌ به‌ درون‌ سازمان‌ مي‌دهد.